کعـبـه امشب در تـو مـرآت هـوالله آمـده           آفــتـاب طـلـعـت مـعــبـود بـا مــاه آمـده
روح شو سر تا قدم آغوش جان را باز کن           خانه زینت کن که صاحب‌خانه از راه آمده

با تمام رکن‌هـایت ذکـر یـا حـیـدر بـگـو           صبح امیـدت در آغـوش سحـرگـاه ‌آمده

خشت خشت کعبه را آید به گوش این زمزمه
مــادرِ جـان مـحـمّـد ادخـلـی یـا فــاطــمـه

الله الله ای حـرم امـشب تـمـاشـایی شدی           بود قدرت گم ولی امشب شناسایی شدی
بـا امـیــرالـمـؤمـنـیـن از انـبـیـا و اولـیـا           دل ربـودی همچنان گرم دل‌آرایی شدی

نور زهرا ریخته از عرش اعلا بر سرت           پای تا سر غرق در انوار زهرایی شدی

فـاطــمـه، روشنـگـر اهـل یـقـیـن آورده‌ای
مرحـبـا با خود امـیـرالـمـؤمنـیـن آورده‌ای

ای حرم! مرآت رب‌العالمین است این پسر           جان احمد، روح قرآن، رکن دین است این پسر
ظاهـراً یک کودک نوزاد می‌بـیـنی ورا           در حقیقت مرشد روح‌‌الامین است این پسر
مؤمنین از چار سو دور حرم گردید جمع           ای همه مؤمن امیرالمؤمنین است این پسر

دیده روشن ای حَجَر ای حِجر ای رکن ای مقام
یک صـدا بـا همدگـر گویید یا حـیدر سلام

می‌رود امشب به بام آسمان نور از حرم           با گل لبخند روید جای گل، حور از حرم
کوه‌های مکـه بگرفـتـند ذکر « یا عـلی»           در زمین برخواسته تا آسمان شور از حرم
تا خـدا از میـهـمـان خـود پـذیـرایی کـند           ای همه اهل حرم دور از حرم دور از حرم

کعبه می‌گوید که دور کعبه را خلوت کنید
حلقه‌حلقه با هم از مولا عـلی صحبت کنید

سنگ‌های مشعر امشب ذکرشان یا حیدر است           هم صفا هم مروه امشب سعیشان با حیدر است
چار رکن کعـبه افـتـادنـد بر پـای عـلـی           در درون بیت حتی ذکر بت‌ها حیدر است
نقش بسته روی هر سنگ حرم با خط نور           میهمان ذات پاک حق‌تعالی حـیـدر است

خالـق دادار خـلـوت کرده امشب با عـلـی
یا عـلـی و یـا عـلـی و یـا عـلـی و یـا عـلـی

کعبه سینه چاک کن تا حیدر آید از حرم           جان ختم‌الـمرسلین با مـادر آید از حـرم
مرتضی از کعبه می‌آید برون باور کنید           روی دست آمنـه، پیـغـمـبر آید از حـرم
گر نبودی کفر، می‌گفتم به جرأت این کلام           در لـبـاس بـنـده حـیِّ داور آیـد از حـرم

اهـل مکـه وجـه رب‌العـالـمـین را بنگـرید
مـؤمنـین روی امیـرالمـؤمنـین را بنگـرید

عـیـسی مـریـم بیا جان پـیـمـبر را ببـین           چشم شو سر تا قدم روح مصوّر را ببین
مریم امشب بوسه بر‌گیر از جبین فاطمه           عزّت اقـبـال آن فـرخـنـده مادر را ببـین
فـاطـمـه بنت اسد امشب شـدی اُم‌ُّ الاسـد           بر فـراز دست، شیر حـیِّ داور را بـبـین

می‌سزد امشب به کعبه ناز بر مـریـم کنی
ناز بـر آدم فـروشـی، فخـر بـر عـالم کـنی

یـا مـحـمّـد یا محـمّـد جـان جـانـت آمـده           ای سـراپـا روح، مـیــلاد روانـت آمــده
ذوالفقار نصرتت گردیده بیرون از غلاف           هــمـره بـنـت اســد شـیـر ژیـانـت آمــده
جـانـشـین و ابـن عـمّ، فـرمانـدۀ کـل قـوا           سـیــد و مــولای کــل خــانـدانـت آمــده

اذن ده تا از دهـان گوهـر فـشانـد در برت
گرچه خود قرآن بوَد قرآن بخواند در برت

ای سراپا عضو عضوت آیت محکم علی           مـهـر تـو آب حـیـات عـالـم و آدم عـلـی
هم تو خود عبد رسول‌الله خواندی خویش را           هـم خـداونـدیـت داده خـالـق عـالم عـلـی
جز تو و احمد که یک جانید با هم در دو تن           انـبـیـا آرنـد در پـیـش جـلالت کـم عـلـی

پـیـشتـر از صبـح خلقـت با محـمّـد زیستی
ای عـلـی گر تو محـمّد نیستی، پس کیستی؟

گر نـمی‌دیدم که پیشانی نهادی بر زمین           فاش می‌گـفـتم خـدایـی یا امیـرالمـؤمنین

هرکه هستم هرچه هستم، مهر تو دین من است           دین همین است و همین است و همین است و همین
دوستـت دارم اگـر سـر تـا به پـا آلـوده‌ام           دامـن آلــوده‌ام دیـدی دلــم را هـم بـبـیـن

نیت و تکـبیـر و تـسبـیح و قـیـام من تویی
گر به دوزخ هم روم گویم امـام من تـویی
تو کریم عالم استی و کرامت حق توست           اختیار نار و جنّت در قیامت حق توست
دسـتـگـیــری از تــمـام انـبـیــا و اولـیــا           چون کنی در عرصۀ محشر اقامت حق توست
گر هزاران بار غصب حق تو مردم کنند           غاصب حق تو می‌داند امامت حق توست

جـانـشـیـن هـر دو دنـیــایـی رسـول‌الله را
نـسـبت هـارون به مـوسـایی رسول‌الله را

چه شوی خانه‌نشین، چه برکشی تیغ از نیام           چه بری نان یتیمان، چه به کف‌گیری زمام
بـه خــدا و انــبــیـا و اولـیــای او قـســم           تو امـامی تو امـامی تو امـامـی تو امـام
تو امیـرالـمـؤمنـیـنی یا امیـرالـمـؤمنـیـن           جز به تو نام امیـرالمـؤمنین باشد حـرام

ذکر آدم، ذکر خاتـم، ذکر عـالم، نام توست
خواندم و دیدم تمام نخل «میثم» نام توست